Αναδημοσιεύω από το Lavart.gr την εξέχουσα κριτική του Γρηγορίου Ξενόπουλου στην οποία είχε «καλωσορίσει» στα ελληνικά γράμματα τον Κ. Καβάφη. Είναι η περίπτωση όπου ο επικαιρικός κριτικός δικαιώνεται απόλυτα από το ρίσκο που πήρε ως εξαρτημένος από το έργο και τον συγγραφέα(ή ποιητή) που έκρινε (θετικά) και το κείμενό του μένει για πάντα ως πρότυπο. Όπως γράφει και ο Στρατής Πασχάλης στο βιβλίο του «Ποίηση σε μικρόψυχους καιρούς» το γούστο του Ξενόπουλου είναι «ευρύ, ανοιχτό, και τελείως απροκάλυπτο». Γι’ αυτό τον λόγο και παίρνει το ρίσκο για να παρουσιάσει έναν ως τότε άγνωστο και αμφιλεγόμενο ποιητή. Σε αντίθεση με την κριτική ματιά του Ξενόπουλου τον οποίο το έργο του Καβάφη αντικειμενικά τον δικαίωσε, δεν ήταν τόσο πετυχημένη όπως έδειξε ο χρόνος η κριτική κι ο σεφερικός παραλληλισμός για τον Καβάφη και τον Έλιοτ.
Μυστήρια Πλοία 