Γιώργος Μυλωνάς
Η καρδιά περιμένει
Στο κλείσιμο της ημέρας θα αποσυρθώ για να περάσει ο πόνος
όπως τα σύννεφα μετά την καταιγίδα.
Κι αύριο άλλη μέρα ξημερώνει να πονέσω από την αρχή.
Νέος πόνος , καινούριες στεναχώριες, επιπλέον συμφορές.
Χλωμά πρόσωπα , γκρίζες εικόνες, ανούσιοι κρότοι σε επανάληψη.
Ταινία που σιχαίνεσαι και συνεχώς παίζει στην οθόνη.
Και κάπου η καρδιά να περιμένει να νιώσει κάτι αληθινό…