Η καρδιά περιμένει

Ρωμαϊκό αντίγραφο του 2ου αιώνα μ.χ.
Στο κλείσιμο της ημέρας θα αποσυρθώ για να περάσει ο πόνος όπως τα σύννεφα μετά την καταιγίδα. Κι αύριο άλλη μέρα ξημερώνει να πονέσω από την αρχή. Νέος πόνος , καινούριες στεναχώριες, επιπλέον συμφορές. Χλωμά πρόσωπα , γκρίζες εικόνες, ανούσιοι κρότοι σε επανάληψη. Ταινία που σιχαίνεσαι και συνεχώς παίζει στην οθόνη. Και κάπου η καρδιά να περιμένει να νιώσει κάτι αληθινό…

Γιώργος Μυλωνάς

Σχολιάστε